زین‌العابدین شیروانی (۱۱۹۴-۱۲۵۳ ه‍.ق)، شاعر ایرانی متولد شماخی، نویسندهٔ کتاب بستان السیاحه

در پنج سالگی همراه پدرش به کربلا رفت و در آنجا مشغول تحصیل شد. پس از چندی راه سیر و سیاحت در پیش گرفت در ایران و مصر و شام و عثمانی و هند و یمن و حجاز و افغانستان و فرارود و ترکستان سفر کرد. پس از ۱۸ سال به وطن بازگشت و حاصل دیده ها و شنیده های خود را در قالب سه کتاب بستان السیاحه، حدائق السیاحه و ریاض السیاحه تألیف کرد. محقق نعمت اللهی، زین العابدین شیروانی، سه فرهنگ جغرافیایی تألیف کرد که ماحصل مسافرت های گسترده اش در کسوت درویشی جهت شناسایی صوفی های برحسته، محققان همفکر خود و دیگر آدمهای برجسته و ممتاز دهه های میانی سده ی نوزدهم در اقصی نقاط ایران و سرزمین های اطراف آن بود. شهرت زیاد بستان السیاحه شیروانی به جهت تغییر حالت از شکل خشک و ثابت رایج نزد فقیهان بود.

منبع

• لغت‌نامه دهخدا: زین‌العابدین شیروانی
• HISTORIOGRAPHY viii. QAJAR PERIOD - Encyclopaedia Iranica - Abbas Amanat - Originally Published: December 15, 2004 - Last Updated: March 22, 2012 - This article is available in print. Vol. XII, Fasc. 4, pp. 369-377