سراج‌الدین محمود ارموی حکیم و منطق‌دان ایرانی از قرن هفتم هجری است.

سراج‌الدین ابوالثنا محمود بن ابی‌بکر اُرموی، متولد ۹۵۴ در ارومیه، درگذشتهٔ ۶۸۲ در قونیه 

ارموی تألیفات متعددی در اصول فقه و خلاف و منطق و حکمت نوشته که معروف‌ترین آنها قطب‌الدین رازی است و آن سال‌ها جزءِ کتاب‌های درسی در مدارس قدیم بود. از دیگر آثار او کتاب لطائف‌الحکمه کتابی در حکمت است.

ارموی تا پایان عمر خود، نزدیک به چهل سال در روم و بیشتر در قونیه زندگی کرد و در سایهٔ مقام والای علمی و دینی و شخصیت ممتازی که داشت از عزت و احترام بسیار برخوردار بود.

منابع

• زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی، محمدامین ریاحی، تهران ۱۳۶۹