شیخ محمود شبستری
شیخ محمود شبستری | |
---|---|
نام | شیخ محمود شبستری |
کنیه | سعدالدّین محمودبن امینالدّین عبدالکریمبن یحیی شبستری |
القاب | |
معروف به | |
زمینه فعالیت | عارف و شاعر |
دوره | قرن هشتم هجری |
زادروز | ۶۸۷ هجری قمری |
زادگاه | قصبهٔ شبستر، نزدیکی تبریز |
مقتول | ۷۲۰ هجری قمری (۳۳ سالگی) |
محل فوت | |
مدفن | شبستر |
سعدالدّین محمودبن امینالدّین عبدالکریمبن یحیی شبستری (معروف به: شیخ محمود شبستری) یکی از شاعران سدهٔ هشتم هجریست.
زندگی
سال تولّد او را گوناگون و از جمله ۶۸۷ ه.ق. دانستهاند. محل تولّد این عارف نامآور قصبهٔ شبستر در نزدیکی شهر تبریز است. او در سال ۷۲۰ ه.ق. در سنّ ۳۳ سالگی وفات یافته و در زادگاهش شبستر مدفوناست.
در اوائل زندگیش، تبریز بروز و غلبهٔ قدرت مغولها را شاهد بود، که خود نوعی هرج و مرج فکری را سبب میگردید.
آثار
آثار وی را میتوان به دو دسته منظوم و منثور بخش کرد.
آثار منظوم
آثار منثور
گلشن راز
مقالهٔ اصلی: گلشن راز
مثنوی گلشن راز مهمترین و پرآوازهترین اثر شعری اوست که حدود هزار بیت را در برگرفتهاست.
این کتاب، تا کنون، به زبانهای ترکی، آلمانی، انگلیسی، و نیز اردو ترجمه شدهاست.
سعادت نامه
مثنوی سعادتنامه کتابیست عرفانی که بر وزن حدیقةالحقیقهٔ سنایی سروده گردیدهاست. این کتاب حدود سه هزار بیت دارد که در چهار باب جایداده شده، و هر باب دارای فصلها و حکایتهای گوناگون است.
منابع
- مفاتیحالاعجاز فی شرح گلشن راز، تألیف شمسالدّین محمّد لاهیجی (۹۱۲ هجری قمری)، با مقدّمه، تصحیح وتعلیقات محمّد رضا برزگر خالقی، و عفّت کرباسی، انتشارات روزبه، تهران، بهار ۱۳۷۸