ياشاسين شاهين دژ
سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 10:27 ::  نويسنده : علي
آذربایجانی‌های اوکراین (به ترکی آذربایجانی: Ukrayna azərbaycanlıları)‏ گروهی از مردم آذربایجانی ساکن و کوچ کرده به اوکراین گفته می‌شود، غالب جمعیت آذربایجانی‌ها را اهالی کشور جمهوری آذربایجان تشکیل می‌دهد و پیشنه روابط بین شهروندان آذربایجانی و اوکراینی به امپراتوری روسیه و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی باز می‌گردد، که هر دو کشور کنونی اوکراین و جمهوری آذربایجان در قالب یک قلمروی واحد بودند. امروزه جمعیت آذربایجانی‌های اوکراین ۴۵،۰۰۰ هزار تن شمارش شده‌است. سکونتگاه اهالی آذربایجانی بیشتر در استان دونتسک(۸ هزارنفر)، استان خارکف(۵-۶ هزارنفر)، استان دنیپروپتروفسک(۵-۶ هزارنفر) متمرکز می‌باشد. تعداد مهاجرت گروه‌های قومی به سرعت در حال رشد می‌باشد، به ویژه بین سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۹۰،، عمدتا به دلیل بی ثباتی در قفقاز جنوبی ۵٫۵٪ افزایش یافته‌بود. امروز، اوکراین، هفتمین جامعه بزرگ آذربایجانی در جهان را در خود جای داده است. اکثریت آذربایجانی‌های اوکراین مسلمان اهل تشیع هستند، یکی از مشکلات آذربایجانی‌ها در اوکراین مسئله اسلام‌هراسی است، که اصولا به خاطر تبعیض، دین و مذهب خود را آشکار نمی‌سازند.

در حال حاضر، در ۱۵ منطقه اوکراین، جوامع فرهنگ ملی آذربایجانی‌ها و در ۸ مدرسه در روزهای یک‌شنبه، زبان و ادبیات آذربایجانی تدریس می‌شود. چاپ مجله "صدای آذربایجان" در کیف از سال ۱۹۹۸ آغاز شده است. اولین روزنامهٔ آذربایجانی‌زبان در اوکراین به نام ملت از سال ۱۹۹۱ در کریمه در حال انتشار می‌باشد. در اوکراین در مراسم‌هایی به صورت خیابانی حوادث ژانویه سیاه، کشتار خوجالی، وقایع مارس گرامی داشته می‌شود.در ماه مه، ۲۰۱۱ یک بنای تاریخی بازسازی شده برای سربازان آذربایجانی در بخش ۷۷ در سواستوپول افتتاح شد.

سرشناسان

 
الن بابایف
  • الن بابایف: شهردار کنونی کرمنچوک
  • آیسل تیمورزاده دارای تبار آذربایجانی-اوکراینی
  • ماکسیم پاشایف: بازیکن فوتبال
  • پاولو پاشایف:بازیکن فوتبال
  • آلکساندر چرتوگانوف:بازیکن فوتبال
  • ساشا یونس‌اوغلو:بازیکن فوتبال
  • ماریا استادنیک: دارنده مدال برنز المپیک ۲۰۰۸ پکن و نقره ۲۰۱۲ لندن در رشته کشتی
  • ناتالیا محمدوا: بازیکن والیبال
  • والری سردا: ورزشکار پرش ارتفاع
سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 10:20 ::  نويسنده : علي
 
 

آذربایجانی‌های فرانسه

جمعیت کل
۱٬۱۱۲ (پناهنده شدگان), ۷۰٬۰۰۰ برآورد
مناطق دارای جمعیت قابل توجه
پاریس, آلزاس
زبان‌ها

فرانسوی, ترکی آذربایجانی, ترکی, روسی, فارسی

دین

اسلام(شیعه)

آذربایجانی‌های فرانسه (به ترکی آذربایجانی: Fransa azərbaycanlıları)‏ گروهی کوچک از ساکنان فرانسه در قاره اروپا که از جوامع آذربایجانی‌های خارج از کشور محسوب می‌شود؛ اکثریت قاطع مردم آذربایجانی مهاجرت کرده به فرانسه را اهالی ایران و جمهوری آذربایجان تشکیل می‌دهد. که دسته نخست در انقلاب ۱۳۵۷ ایران اتفاق افتاد که ایرانیان آذربایجانی همانند سایر ایرانیان به فرانسه کوچ کردند و دسته دوم نیز پناهجویانی می‌باشد که از سال ۲۰۰۰ به این طرف از دو کشور ایران و جمهوری آذربایجان به فرانسه مهاجرت می‌کنند.

در بین جوامع فرانسوی از ایرانیان آذربایجانی مهاجر سرشناس می‌توان به هنرمندانی نظیر رضا دقتی و غلامحسین ساعدی و سیاست‌مداری چون حسن نزیه که هر سه از اهالی تبریز می‌باشند، اشاره کرد. مهدی بازرگان نیز مدتی در فرانسه ساکن بوده‌است. شهبانو فرح پهلوی نیز به صورت مشترک در فرانسه و آمریکا اقامت دارد. در بین اهالی آذربایجانی‌تبار جمهوری آذربایجان نیز سیاست‌مدار آذری به نام میرزا اسدالله‌یف و دخترش بنین که از نویسندگان معاصر فرانسوی می‌باشد را می‌توان نام برد.

نگارخانه

 

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 10:5 ::  نويسنده : علي
 
   
آذربایجانی‌های روسیه
رستم ابراهیم‌بیگ‌اف طالبوف تبریزی قاسمویچ کاظم بک
علی‌اکبروف مسلم ماقمایف ارس آقالاروف
 
جمعیت کل
۶۰۳٬۰۷۰ (آمار رسمی ۲۰۱۰) - ۱٬۵۰۰٬۰۰۰ (برآورد) تا ۳٬۰۰۰٬۰۰۰
مناطق دارای جمعیت قابل توجه
داغستان, مسکو, استان روستوف, استان ساراتوف, سن پترزبورگ, خانتی-مانسی, سرزمین کراسنودار و ...
زبان‌ها
ترکی آذربایجانی • روسی
دین

اکثریت مسلمان (شیعه)

آذربایجانی‌های روسیه (به ترکی آذربایجانی: Rusiya azərbaycanlıları)‏ و (به روسی: Азербайджанцы в России)‏ گروهی از مردمان آذربایجانی ساکن در فدراسیون روسیه که شامل دو دسته می‌شوند: دسته نخست جامعه‌ای بومی در جمهوری داغستان در حاشیه دریای خزر و گروه دیگر که جمعیت بیشتر و قابل توجهی از آذربایجانی‌ها را تشکیل می‌دهد، عموما اهالی جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی و بعدتر جمهوری آذربایجان می‌باشند، که به نواحی مختلف روسیه به همراه سایر جمهوری‌های خودمختار این کشور، در گذر زمان مهاجرت کرده‌اند. و یا از والدینی آذربایجانی تبار در روسیه زاده شده باشند. از مهم‌ترین چهره‌های ایرانیان آذربایجانی روسیه می‌توان از طالبوف تبریزی و میرزا کاظم بیگ نام برد.

 

برای اولین بار ماموریت‌های دیپلماتیک و تجار آذربایجانی در دوران شروانی‌ها و امپراتوری صفوی به روسیه در قرن چهاردهم و پانزدهم آغاز گردید، و با فتح اراضی جغرافیای کنونی جمهوری آذربایجان، توسط امپراطوری روسیه، جمعیت آذربایجانی تا نیمه دوم قرن بیستم، تمایل زیادی جهت سکونت در روسیه و ترک سکونتگاه‌های خود داشتند. با این حال جوامع جدا شده آذری در روسیه را می‌توان در اواسط قرن نوزدهم ردیابی کرد. جمعیت مناطق سواحل دریای خزر در طول تاریخ روابط اقتصادی قوی با شهر آستاراخان در ساحل شمالی دریای خزر داشته‌اند. آذری‌ها به طور خاص زمانی که حدود یک هزار نفر در روسیه جمعیت داشتند در میان مردم محلی با عنوان ایرانیان یا تاتارهای شاماخی شناخته می‌شدند، جمعیت آذری‌های شیعه در آستاراخان نسبت به دوران شوروی بیشتر شده و طبق آخرین سرشماری قومی سال ۲۰۱۰ با جمعیت ۵،۷۳۷ نفری معادل ۱٫۳۱٪ نفوس، چهارمین قومیت این منطقه به شمار می‌روند. زندگی آذربایجانی‌ها در اطراف مسجد کیریوشی در سال ۱۹۰۹ متمرکز بود؛ که در سال ۱۹۳۲ بسته شد. البته به تازگی مسجدی شیعی در آستاراخان واقع در خیابان باکو و به نام مسجد باکو بنیان‌گذاری شده است.

اولین بار تاجری به نام شمسی اسدالله‌یف در سال ۱۹۰۳ در مسکو استقرار یافت، که در زمینه تجارت و صنعت نفت فعالیت داشت، که در سال ۱۹۱۳ در مسکو درگذشت، وی هزینه‌های ساخت مدارسی برای دختران و پسران و مرکز جامعه مسلمانان در مسکو را متقبل شد. ساختمان چهار طبقه‌ای که بعد از مرگ وی به عنوان کاخ اسدالله یف شناخته می‌شود، در حال حاضر در اداره سازمان خودمختار ملی – فرهنگی تاتارهای مسکو می‌باشد. به همین ترتیب تمام مسلمانان قفقاز و آسیای مرکزی، از جمله آذری‌ها از خدمت سربازی در ارتش امپراتوری روسیه معاف بودند، اما پرداخت مالیات ویژه‌ای نیاز بود. در صورت نیاز و مایل بودن می‌توانستن در ارتش خدمت کنند. یعنی محدودیتی برای سربازی و افسر شدن مسلمانان امپراطوری روسیه نبود، ولی محمدحسن آقا جوانشیر پدر جعفرقلی آقا جوانشیر از نخستین ژنرال‌های امپراطوری روسیه با منشاء آذربایجانی بود. بعدتر افسران آذری در نبردهای بزرگی فرماندهی ارتش امپراطوری روسیه را بر عهده داشتند که به برخی از آنان از قبیل دوره اول جنگ‌های ایران و روسیه، دوره دوم جنگ‌های ایران و روسیه، جنگ روسیه و عثمانی (۱۸۲۹-۱۸۲۸) و جنگ روسیه و عثمانی (۱۸۷۷-۱۸۷۸) و بعدتر به انقلاب ۱۸۴۸ مجارستان، نبرد کریمه، جنگ قفقاز و فتح آسیای مرکزی اشاره کرد.

آذربایجانی‌ها در سال ۱۹۰۵ میلادی اولین حزب اسلم گرای روسیه را با نام حزب اتفاق‌المسلمین در نیژنی نووگورود تاسیس کردند، حزبی که رهبر آن یک آذری به نام علیمردان توپچوباشوف شد و در سال ۱۹۰۸ به رسمیت شناخته و ثبت گردید. که شش آذری در انتخابات مجس دومای روسیه در سال ۱۹۰۶ به مجلس قانون گذاران روسیه راه یافتند.

پیشبنه مهاجرت زیادی از آذربایجانی‌ها به فدراسیون روسیه به اواخر قرن ۱۹اُم (به استثناء داغستان) برمی‌گردد، اما مهاجرت آنان پس از جنگ جهانی دوم شدت گرفت، طوری که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی روز به روز بر تعداد مهاجرت‌کنندگان آذربایجانی افزوده می‌شود. تعداد فراوانی از مهاجرت‌های اخیر را کارگران و افراد جویای کار اهل جمهوری آذربایجان تشکیل می‌دهند. در بین مهاجرین، جوامعی از آوارگان جنگی قره باغ، آذربایجانی‌های گرجستان بعد از استقلال گرجستان و آذربایجانی‌های ارمنستان نیز بعد از استقلال این کشور به دلیل اخراج از ارمنستان به روسیه مهاجرت کردنده‌اند، به طوری که بازمانده آوارگان جنگ قره باغ و آذری‌های ارمنستان باعث شده است امروزه بیش از ۷۰۰،۰۰۰ آواره جنگی تا دو میلیون نفر آذری جویای کار از کشور جمهوری آذربایجان که به صورت غیرقانونی و فصلی در روسیه سکونت دارند، برآورد شود. علاوه بر جمعیت بیش از دو میلیونی آوارگان جنگی، مهاجرین فصلی و غیر قانونی، جمعیت قانونی تبعه و شهروند روسیه که بر اساس سرشماری دولتی فدراسیون روسیه در سال ۲۰۱۰، بر پایه قومیت آذربایجانی و زبان ترکی آذربایجانی صورت پذیرفت ۶۰۳٬۰۷۰ نفر عنوان شد.

داغستان

 
جمعیت بومیان آذربایجانی اهل داغستان با رنگ زرد مشخص شده‌است.

داغستان منطقه بومی‌نشین آذربایجانی‌ها بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۰ میلادی ۱۳۰٬۹۱۹ نفر آذربایجانی داشته‌است. با این حساب، ششمین قومیت این جمهوری و ۴/۵٪ از کل جمعیت جمهوری داغستان، آذربایجانی است. در بیش از ۲۰ شهر و روستا آذری‌ها سکونت دارند، که بیشترین و مهمترین تجمعشان در دربند است، که ۱/۳ جمعیت شهر را شامل می‌شوند. و در سایر شهرهای داغستان نظیر مخاچ‌قلعه، خاسافیورت، بویناکسک و کیزلیار اقلیتی کوچک ساکن هستند. و چهار نفر از مردمان آذربایجانی در شورای دولتی - ایالتی داغستان حضور دارند.

سن پترزبورگ

آذربایجانی‌ها در سن پترزبورگ یکی از بزرگترین جوامع قومی در شهر هستند، تعدادشان در حدود ۲۸۰ هزار نفر ولی افراد تبعه و قانونی آذربایجانی تبار این شهر ۱۷،۷۱۷ نفر است. که تعداد قابل توجهی از آنان در طول جنگ در قره باغ کوهستانی به این شهر مهاجرت کرده‌اند، در سال ۱۹۹۹ در سن پترزبورگ، استقلال ملی-فرهنگی آذربایجانی و در سال ۲۰۰۲، اتحادیه جوانان آذربایجانی سن پترزبورگ را ایجاد کردند،. حتی جمهوری آذربایجان نیز، در این شهر دارای کنسولگری می‌باشد.

اشتغال سنتی آذربایجانی‌ها در سن پترزبورگ در تجارت میوه و گیاهان است. همچنین، برخی از آذری‌ها سهم عمده‌ای در کسب و کار داروسازی این شهر را ایفاء می‌کنند. آذربایجانی‌ها در سن پترزبورگ یک شنبه‌ها (روز تعطیل) می‌توانند زبان و ادبیات آذربایجانی را بیاموزند و روزنامه‌ای به زبان ترکی آذربایجانی به نام "روزنامه آذری" از سال ۱۹۹۹ با ۵،۰۰۰ نسخه در روز منتشر می‌شود، در جشن‌ها، سالگردهای آزار آذربایجانی‌ها نظیر ژانویه سیاه، اعیاد ملی و مشترک آذربایجانی‌ها نظیر نوروز، مراسم ازدواج دارای گروه رقصی منظم به نام "پاراچنار" می‌باشند. در روزهای ولادت و شهادت اهل بیت نیز مراسمی از سوی آذربایجانی شیعه این شهر برگزار می‌شود. با این حال زندگی مهاجرین آذربایجانی به دلیل اختلافات ملی با ارمنی‌های مهاجر در روسیه و نیز داغستان حالت پیچیده‌ای دارد.

در ۱۴ ژوئن سال ۲۰۰۵ میلادی، در خیابان گوروخوایای شهر سن پترزبورگ، بنای یادبود به افتخار حیدر علی اف افتتاح شد. وی مابین سال‌های ۱۹۴۵-۵۰ در مدرسه عالی وزارت امور خارجه اتحاد جماهیر شوروی سابق تحصیل کرده بود.

جمعیت

با توجه به سرشماری سال ۲۰۰۲ میلادی، جمعیت آذری‌های شهروند روسیه در تمامی مناطق فدراسیون روسیه شامل روسیه و جمهوری‌های روسیه، ۶۲۱،۸۴۰ نفرو در سال ۲۰۱۰ میلادی ۶۰۳٬۰۷۰ نفر (۰٫۴۴٪ از کل جمعیت فدراسیون روسیه) شمارش شده‌بود، که حدود ۱۰۰،۰۰۰ نفر از آنان در مسکو سکونت دارند. در صورتی جمعیت کل آذری‌های مجاز و غبر مجاز فصلی، کارگری، دانشجویی و... که از کشورهای مختلف به روسیه مهاجرت کرده‌اند، بیش از ۳،۰۰۰،۰۰۰ نفر برآورد می‌شود. و اکثریت‌شان از مناطق روستایی قفقاز و از کشورهایی نظیر جمهوری آذربایجان، ارمنستان و گرجستان بعد از سال ۱۹۹۱ میلادی به فدراسیون روسیه مهاجرت کرده‌اند.

سخنی از ولادیمیر پوتین در مورد پراکنش آذربایجانی‌های روسیه در سفر خود به جمهوری آذربایجان در سال ۲۰۰۱

  روسیه دارای جمعیت ۲،۷۰۰،۰۰۰ نفری از مردمان آذربایجانی می‌باشد که در حدود ۶۶۰،۰۰۰ نفر از آنان دارای تابعیت و شهروندی روسیه می‌باشند و بقیه نیز از مهاجرین به روسیه هستند  
 

فرهنگ و زبان

در جمهوری داغستان، زبان ترکی آذربایجانی یکی از زبان‌های رسمی مصوب قانون مجلس روسیه در این منطقه می‌باشد، روزنامه‌ها و مجلات بسیاری در داغستان به زبان ترکی آذربایجانی منتشر می‌شود. در ۷۲ مدرسه دولتی جمهوری داغستان ترکی آذربایجانی به عنوان زبان دوم، در کنار زبان روسی، به آذربایجانی‌های داغستان آموزش داده می‌شود. و از سال ۱۹۰۴ میلادی تئاتر فولکوریک آذربایجانی در دربند بنیان‌گذاری شده‌است. از نظر تاریخی آذربایجانی‌های داغستان به قالی‌بافی نیز مشغول هستند، تولید و ساخت جواهرات و ظروف مسی نیز در بین‌شان رواج دارد.روستانشینان آذربایجانی داغستان اغلب به شغل کشاورزی مشغول هستند.

در دهه‌های گذشته، آذربایجانی‌ها نقش قابل توجهی در توسعه اقتصاد روسیه داشته‌اند. که بسیاری از آنها کارآفرین بوده و در مناطق عمده اقتصادی، مانند تجارت و صنعت نفت به کار مشغول هستند. در میان ۱۰۰ ثروتمند اهل روسیه که توسط مجله فوربز در سال ۲۰۰۴ اعلام شد، ۳ آذربایجانی در رتبه بندی ۱۰، ۶۶ و ۷۴ قرار داشتند.جوامع متعدد فرهنگی، کنگره آذربایجانی‌های روسیه برای کنترل جامعه کوچک آذربایجانی‌های روسیه تشکیل شده‌است. در مسکو نیز دانش‌آموزان در ۱۵۷ مدرسه زبان و فرهنگ آذربایجانی را می‌آموزند.آذربایجانی‌ها در حدود ۱٪ از جمعیت شهر مسکو را تشکیل می‌دهند. آنان به عنوان قوی ترین نگهدارنده سنت، فرهنگ و ازدواج درون جامعه قومی در مقایسه با ارامنه، گرجی‌ها، اوکراینی‌ها، و تاتارها اعلام شده‌است. که حداکثر توانایی و ایستادگی خود را در مقابل ادغام در جامعه مردم روس انجام می‌دهند، با توجه به یک نظرسنجی که در سال ۲۰۰۶، ۷۱٪ از آذری‌های مسکو خود را به عنوان شخصی پایند به مذهب توصیف کرده‌اند. و بسیاری از آنان نیز شهروندی جمهوری آذربایجان را دارند.

دین و مذهب

اکثریت آذربایجانی‌های روسیه را شیعیان تشکیل می‌دهند ولی اقلیت‌های حنفی، شافعی، تصوف و نقشبندیه نیز در بین‌شان یافت می‌شود.

سرشناسان

 
مسلم ماگویف خواننده پاپ و اپرا؛ در حال دریافت نشان از ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه

 

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:48 ::  نويسنده : علي
 
 Azerigirls.JPG آذربایجانی‌های ترکیه (به ترکی آذربایجانی: Türkiyə azərbaycanlıları)‏ گروهی از مردم آذربایجانی و از اقوام ساکن در ترکیه با جمعیت ۸۰۰،۰۰۰ نفری هستند، و شامل دو دسته می‌شوند؛ گروه اول افراد بومی ترکیه هستند که در مرزهای همجوار با جمهوری آذربایجان و ایران سکونت دارند. گروه دوم مهاجران، تاجران، دانشجویان و پناهندگان سیاسی هستند که عمدتاً از کشورهایی نظیر ایران و جمهوری آذربایجان به ترکیه کوچ کرده‌اند.
دین و فرهنگ

اکثریت آذربایجانی‌ها را مسلمانان شیعه‌مذهب تشکیل می‌دهد. به طور کلی، جمعیت آذربایجانی‌ها در ترکیه به خوبی با جامعه ترکیه آمیخته شده‌است. عمدتاً به دلیل نزدیکی فرهنگی و زبانی میان آذربایجانی‌ها و ترکان آناتولی است. با این حال، تفاوت‌هایی در زمینه‌های مذهب، گویش ترکی و تاریخ می‌دارند.

از میان فعالان سیاسی، سنان اوغان آذربایجانی‌تبار توانست در انتخابات ۲۰۱۱ پارلمان ترکیه، کرسی شهر ایغدیر در مجلس را به دست آورد.

جمعیت

جمعیت آذربایجانی‌های ترکیه در حدود ۸۰۰،۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود. حدودا نیمی از آذربایجانی‌های ترکیه در کلانشهر استانبول سکونت دارند. ۳۰۰،۰۰۰ نفر از آذربایجانی‌ها را شهروندان جمهوری آذربایجان تشکیل می‌دهند که در گذر زمان به ترکیه مهاجرت کرده‌اند. ناحیه آناتولی شرقی از جمله نواحی سکونت آذربایجانی‌های بومی اهل ترکیه می‌باشد که بزرگترین قومیت ساکن در ایغدیر و دومین قومیت بزرگ استان قارص می‌باشند.

از نخستین مهاجرت ایرانیان آذربایجانی به بعد از فروپاشی حکومت خودمختار آذربایجان باز می‌گردد که سیاسیون آن دوران به ترکیه پناهنده شدند و مهاجرت‌های سیاسی از ایران در حال افزایش می‌باشد،ایرانیان آذربایجانی پرتعدادی نیز به استانبول مهاجرت کرده‌اند. گروه دوم را دانشجویان اهالی مناطق آذربایجانی‌نشین ایران تشکیل می‌دهد.زبان ترکی آذربایجانی با لهجهٔ موجود در بین ایرانیان آذربایجانی هم‌اکنون در ترکیه گویشوران خود را داراستاتنولوگ جمعیت ایرانیان آذربایجانی ۵۳۰،۰۰۰ نفر اعلام کرده‌بود.

سرشناسان

 
ثروت چتین
 
حیدر حاتمی

 

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:35 ::  نويسنده : علي
 
 

آذربایجانی‌های بریتانیا

سامی یوسف نگار جمال محمد حسن میرزا
 
جمعیت کل
۱۵٬۰۰۰
مناطق دارای جمعیت قابل توجه
لندن
زبان‌ها

انگلیسی, ترکی آذربایجانی, ترکی استانبولی, روسی, فارسی

دین

اسلام(شیعه)

آذربایجانی‌های بریتانیا (به ترکی آذربایجانی: Böyük Britaniya azərbaycanlıları)‏ گروهی کوچک از مردم آذربایجانی ساکنان بریتانیا که عمدتا از کشورهای ایران و جمهوری آذربایجان به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند. جمعیت اهالی با پس زمینه قومی آذربایجانی در بریتانیا به سال ۲۰۰۹ میلادی، ۱۵۰۰۰ نفر شمارش شده‌بود.

سرشناسان

 

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:26 ::  نويسنده : علي
 
 
Gürcüstan azərbaycanlıları
آذربایجانی های گرجستان
Nariman Narimanov Abdulla Shaig Fatih Akın Alimardan Topchubashov
Rashid Behbudov Geysar Kashiyeva Zabit Samedov Nigar Shikhlinskaya
 
جمعیت کل
۲۸۴۷۶۱ (آمار ۲۰۰۲)
مناطق دارای جمعیت قابل توجه
کومو کارتلی • شیدا کارتلی • تفلیس • کاختی • متسختا-متیانتی
زبان‌ها

ترکی آذربایجانی • گرجی

آذربایجانی‌های گرجستان (به ترکی آذربایجانی: Gürcüstan azərbaycanlıları)‏ (به گرجی: აზერბაიჯანელები საქართველოში) شاخه‌ای از مردم آذربایجانی ساکن قفقاز هستند که پس از فروپاشی شوروی سابق در گرجستان کنونی و عموما در بخش‌های هم‌مرز با جمهوری آذربایجان و عمدتا در منطقه تاریخی بورچالی سکونت دارند. بر پایه سرشماری سال ۲۰۰۲ گرجستان، تعداد آذری‌ها ۲۸۴٬۷۶۱ نفر سرشماری شده‌است. که ۶٫۵٪ از کل جمعیت این کشور را مردم آذری تشکیل می‌دهد. امروزه تجمع سکونت آذربایجانی‌ها در شهرهای مختلف استان‌های کومو کارتلی، شیدا کارتلی، متسختا-متیانتی و کاختی می‌باشد. آذربایجانی‌ها دارای اقلیتی بزرگ در تفلیس پایتخت گرجستان و در سایر مناطق گرجستان نیز به صورت اقلیت‌های کوچکی زندگی می‌کنند.

فرهنگ و زبان

 
مغازه قالی‌فروشان آذربایجانی گرجستان در سال ۱۹۰۰

آذربایجانی‌ها گرچه در حفظ هویت زبانی و فرهنگی خاص خود کوشا بوده‌اند ولی به دلیل همزیستی با مردم گرجی تاثیراتی از آنان نیز گرفته‌اند. آذربایجانی‌های گرجستان به زبان ترکی آذربایجانی به عنوان زبان نخست می‌نگرند ولی در تفلیس عموما علاوه بر ترکی آذربایجانی از زبان گرجی و زبان روسی بهره می‌گیرند. اما غالب آذربایجانی‌های روستاهای استان کاختی و کومو کارتلی توانایی صحبت کردن به زبان گرجی را ندارند. با توجه به سرشماری سال ۲۰۰۲، تنها ۴۳۰۲۴ از ۲۸۴۷۶۱ آذربایجانی گرجستان قادر به تکلم به زبان گرجی هستند.در بین عموم مردم زبان روسی عنوان محبوب‌ترین زبان دوم را با ۷۵،۲۰۷ گویشور در بین آذربایجانی‌های گرجستان دارا می‌باشد.

آذربایجانی‌های گرجستان بر اساس قوانین مصوب شوروی که هم‌اکنون نیز به اجرا گذاشته می‌شود در آموزش متوسطه به زبان ترکی آذربایجانی به تحصیل می‌پردازند. در سال ۲۰۱۰، ترکی آذربایجانی به عنوان زبان آموزش در ۱۲۴ مدرسه در سراسر کشور تدریس می‌شد. اغلب جوانان نیز تحصیلات عالیه را در دانشگاه‌های جمهوری آذربایجان سپری می‌کنند.

از سال ۱۹۲۲ میلادی نمایش‌نامه‌هایی به ترکی آذربایجانی توسط هنرمندان آذری به اجرا درمی‌آید و از مراکز فرهنگی آذربایجانی نیز علاوه بر تفلیس در مارنئولی فعال است. اهالی گرجستانی آذربایجانی‌تبار از طرف بنیاد حیدر علی‌اف و کمیته رسیدگی به امور آذربایجانی‌های خارج از وطن نیز مورد حمایت قرار می‌گیرند. و ۱۵ کتابخانهٔ عمومی دارای کتب به زبان ترکی آذربایجانی در سطح کشور گرجستان فعال می‌باشد. و سه روزنامهٔ دولتی در گرجستان که یکی از آنها در تفلیس و دو روزنامه در مارنئولی منتشر می‌گردد. و پنج دقیقه اخبار مرتبط با آذربایجانی‌های گرجستان به زبان ترکی آذربایجانی هر هفته پخش می‌شود.

دین

دین آذربایجانی‌های گرجستان اسلام است، ۸۰٪ آنان را شیعیان و ۲۰٪ را اهل تسنن تشکیل می‌دهد. قانون اساسی گرجستان آزادی دینی اقوام مسلمان آذربایجانی را تصویب کرده‌است و بزرگترین مسجد شیعیان گرجستان توسط شاه اسماعیل به سال ۱۵۲۴ میلادی بنا شده‌است. دوران حکومت‌های کمونیستی مصادف با تخریب اماکن مقدس مسلمانان آذری بود. پس از اتمام تخریب مساجد شیعیان در سال ۱۹۵۱ آذربایجانی‌های شیعه در مسجد اهل تسنن که تنها مسجد باقی‌مانده در تفلیس بود برای عبادت مورد استفاده قرار می‌گرفت که قسمت شیعه و سنی مسجد توسط یک پرده از وسط جدا شده‌بود. از سال ۱۹۹۶ با برداشتن پرده هر دو مذهب در کنار همدیگر از این مسجد استفاده می‌کنند.  نماز جمعه نیز به صورت شیفتی در دو نوبت قبل از ظهر و بعد از ظهر، توسط آذربایجانی‌های شیعه و مسلمانان سنی در تفلیس انجام می‌گیرد.

امروزه مسلمانان گرجستان حدود ۳۰۰ مسجد را اداره می‌کنند که بیشتر آنان در اختیار مسلمانان سنی‌مذهب است، مسجدهای مهم شیعیان اکثریت آذربایجانری گرجستان عبارتند از:

۱. مساجد جامع تفلیس

۲. مسجد امام علی (ع) مارنئولی

۳. مسجد مراغه گاردابانی (که قبل از انقلاب اسلامی به وسیله ایرانیان اهل مراغه تأسیس شده است)؛

۴. مسجد خوئی (که قبلا فعالیتهای اجتماعی داشته‌اند ولی اکنون متروکه است!)

۵. مسجد اهل بیت (ع) در منطقه "سوغانلو" از توابع شهر تفلیس

۶. مسجد حضرت رسول (ص) در ده کیلومتری شهر مارنئولی

مؤسسات فعال شیعیان

۱. مؤسسه حکمت اهل بیت (ع)؛ در شهر گاردابانی؛ به سرپرستی «نامیک حسین‌اف».

۲. جمعیت الزهراء (س)؛ در شهر گاردابانی؛ به سرپرستی «خانم گل شه» که مؤسسه‌ای محلی برای فعالیتهای زنان مسلمان است.

۳. مؤسسه آل البیت (ع)؛ در شهر تفلیس؛ به سرپرستی «حجت الاسلام دهسرخی» که وابسته به مؤسسه آل البیت قم است.

۴. مؤسسه ایمان؛ در شهر تفلیس؛ به سرپرستی «نامیک حسین» که مؤسسه‌ای خیریه و فعال در آموزش‌های غیر حضوری اسلامی است.

۵. مؤسسه اهل بیت (ع)؛ در شهر مارنئولی؛ به سرپرستی «راسم محمد اف».

۶. انجمن جوانان مسجد امام علی (ع)؛ در شهر مارنئولی؛ که گروهی فعال و شیعه هستند که به صورت خود گردان اداره می‌شوند و به فعالیت‌های اجتماعی نظیر سرپرستی ایتام و ایجاد کلاس‌های فرهنگی مشغول هستند.

۷. مؤسسه الحکمة؛ وابسته به حوزه علمیه نجف اشرف.

همچنین تعدادی مدارس حوزوی و اسلامی در کنار مساجد ایجاد شده و فعالیت می‌کنند. جامعة المصطفی (ص) العالمیة نیز به تازگی شعبه‌ای در این کشور راه اندازی کرده است.

جمعیت

 
پراکنش آذربایجانی‌های گرجستان در سال ۲۰۰۲
منطقه جغرافیایی جمعیت اقوام آذربایجانی %اقوام آذربایجانی
تفلیس (پایتخت) ۱۰٬۹۴۲ ۱٫۰
کومو کارتلی ۲۲۴٬۶۰۶ ۴۵٫۱
مارنئولی ۹۸٬۲۴۵ ۸۳٫۱
گاردابانی ۴۹٬۹۹۳ ۴۳٫۷
بولنیسی ۴۹٬۲۰۶ ۶۶٫۰
دمانیسی ۱۸٬۷۱۴ ۶۶٫۸
روستاوی ۴٬۹۹۳ ۴٫۳
تسالکا ۱٬۹۹۲ ۹٫۵
تتری تسقارو ۱٬۶۴۱ ۶٫۵
کاختی ۴۰٬۰۳۶ ۹٫۸
ساگارجو ۱۸٬۹۰۷ ۳۱٫۹
لاگودخی ۱۱٬۳۹۲ ۲۲٫۳
تلاوی ۸٬۳۷۸ ۱۲٫۴
ددوپلیس تسقارو ۱٬۰۱۹ ۳٫۳
شیدا کارتلی ۵٬۷۶۸ ۱٫۸
کاسپی ۳٬۹۶۲ ۷٫۶
کارلی ۱٬۱۸۳ ۲٫۳
متسختا-متیانتی ۲٬۲۴۸ ۱٫۸
متسختا ۲٬۲۳۶ ۳٫۴
  • تغییرات جمعیتی سال‌های ۱۹۳۹, ۱۹۵۹, ۱۹۷۰, ۱۹۷۹, ۱۹۸۹ و ۲۰۰۲ آذربایجانی‌های گرجستان

 

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:19 ::  نويسنده : علي
 
 
 

آذربایجانی‌های کانادا

آذربایجانی‌های کانادا
جمعیت کل
۳۴۶۵ (برآرود سال ۲۰۰۶) – ۲۷۵٬۰۰۰(تخمین)
مناطق دارای جمعیت قابل توجه
انتاریو, آلبرتا, استان کبک, بریتیش کلمبیا
زبان‌ها

انگلیسی کانادایی, فرانسوی, ترکی آذربایجانی, روسی, فارسی, ترکی

دین

اکثریت مسلمان شیعه

آذربایجانی‌های کانادا (ترکی آذربایجانی: Kanadalı azərbaycanlılar) به شهروندان کانادایی با قومیت آذربایجانی گفته می‌شود، که در کانادا از والدینی آذربایجانی زاده شده‌اند و یا از کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان، روسیه، ترکیه به کانادا مهاجرت کرده‌اند.

پیشینه

نخستین مهاجران آذربایجانی به کانادا ایرانیان آذربایجانی در سال ۱۹۳۰ بودند. موج دوم مهاجرت در سال ۱۹۵۰ رخ داد، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی تحت رهبری نیکیتا سرگیویچ خروشچف بود. موج سوم مهاجرت در دوران جنگ سرد زمانی که بسیاری از مهاجران از اتحاد جماهیر شوروی، از جمله آذربایجانی‌ها به کانادا آمدند. موج چهارم پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران که بسیاری از ایرانیان، از جمله آذربایجانی‌ها، به کانادا مهاجرت کردند. در نهایت، موج پنجم مهاجرت در طول جنگ قره باغ کوهستانی در ۱۹۸۸-۱۹۹۲ صورت گرفت.

جمعیت

در سرشماری سال ۲۰۰۶ میلادی، ۳۴۶۵ نفر خود را از قوم آذربایجانی اعلام کرده‌بودند و ۱٬۰۶۰ نفر از آنان نیز اعلام کرده‌بودند که از جمهوری آذربایجان به کانادا مهاجرت کرده‌اند. در صورتی جمعیت اقوام آذربایجانی بیش از این برآورد می‌شود، با توجه به اینکه رضا مریدی عضو پارلمان پارلمان استانی انتاریو است، وی حضور بیش از ۸۰،۰۰۰ نفر از آذربایجانی‌ها را در انتاریو تایید کرده‌بود.در سال ۲۰۰۸، تحلیلگر آمریکایی پل گابل، که مدیر تحقیقات و انتشارات در آکادمی دیپلماتیک آذربایجان است، بیش از ۲۷۵،۰۰۰ نفر آذربایجانی که در کانادا زندگی می‌کنند را تخمین زده‌بود.

سرشناسان

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:14 ::  نويسنده : علي
 
 
 

رشید بهبودوف


Rəşid Məcid oğlu Behbudov
بهبودف.jpg
 
اطلاعات هنرمند
زادروز ۱۴ دسامبر ۱۹۱۵ در تفلیس، گرجستان کنونی
اهل کشور جمهوری آذربایجان
درگذشت ۹ ژوئن ۱۹۸۸ (۷۳سالگی) در مسکو
سبک‌ها کلاسیک آذربایجانی، محلی
کار(ها) خوانندگی (از ۱۹۳۳ تا ۱۹۸۸)
گونه(های) آوا تک‌خوانی

رشید بهبودف (به ترکی آذربایجانی: Rəşid Məcid oğlu Behbudov) (۱۹۱۵ - ۱۹۸۸)فرزند مجید بهبودلی یکی از خوانندگان جمهوری آذربایجان است که به جهت اجرای اپراهای مشهور، شهرت جهانی یافته‌است.

رشید بهبودوف در سال ۱۹۱۵ در شهر تفلیس و از آذربایجانی‌های گرجستان چشم به جهان گشود.عمده شهرت وی به خاطر اجرای نقش عسگر در نمایش موزیکال آرشین مال آلان است.

استعداد نادر رشید بطور یک‌شبه آشکار نشد، هر چند بمحض اینکه او کشف شد شهرت او چون آتش سرکشی پخش شد. رشید بطور خستگی‌ناپذیری به سفر می‌رفت و در سراسر دنیا کنسرت‌هایی را یکی پس از دیگری اجرا می‌کرد، در زمانی که مردم شوروی در جو خفقانی موسوم به پرده آهنین زندگی می‌کردند.

وی به کشورهای زیادی از جمله ایران، انگلیس، فنلاند، ترکیه، چین، بلغارستان، یوگسلاوی، بلژیک، اتیوپی، هند، عراق، شیلی، آرژانتین و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی سفر کرد و در هر کشور حداقل ترانه‌ای به زبان آن کشور خواند بطوری که در مجموعه آثار او حدود ۵۰ ترانه به زبانی‌های غیر ترکی آذربایجانی است.

از جمله زبان‌های که بهبودف به آن‌ها خواند ترکی آذری، روسی، ارمنی، ترکی، فارسی، آلمانی، ایتالیایی، فرانسه، اردو و بنگالی را می‌توان یاد کرد.

در ایران او با نوازنده پیانو، چنگیز صادق‌اف و نوازنده تار، احسان داداشف برنامه اجرا کرد. این دو هنرمند در ایران بسیار محبوب بودند و کنسرت دوهفته‌ای آنها در ایران دو ماه طول کشید. رشید در هند نیز بسیار محبوب بود و ۶ کنسرت در آنجا اجرا کرد. اولین حضور او در هند به سال ۱۹۵۲ برمی‌گردد. در آنجا آوازهای آذربایجانی و چندین آواز هندی، اردو و بنگال خواند. یک سال بعد یعنی در سال ۱۹۵۳ با گروه مشهوری از نوازندگان شوروی به هند بازگشت، اما این بار بعنوان یک چهره آشنا. در هر کنسرت از او خواسته می‌شد که محبوبترین آواز هندی آن دوران یعنی «هندوستان بهترین کشور است» را برایشان بخواند.

در راه حیدرآباد جمعیت بسیاری از هندیان در حالی که گل و میوه در دست داشتند قطار وی را متوقف کردند و به او اصرار کردند برایشان آواز بخواند. سپس او بر روی قطار رفت و جمعیت را با خواندن آوازهای آذربایجانی و هندی سرگرم نمود.

رشید همچنین کنسرت‌هایی را در آمریکای جنوبی داشت که در مجموع شامل ۵۶ پرواز بود.

این هنرمند با آواز تِنور و تغزلی در سال‌های ۴۴-۱۹۳۸ در ارکستر فیلارمونیک ایروان در ارمنستان به عنوان تکخوان در اپرا تئاتر دولتی ارمنستان هنرنمایی نموده‌است. در سال ۵۶-۱۹۴۶ در ارکستر فیلارمونیک دولتی آذربایجان و در سال‌های ۶۰-۱۹۵۳ در اپرا باله دولتی بنام آخوندوف فعالیت داشته‌است. در سال ۱۹۶۶ تشکیل دهنده و رهبر ارکستر آذربایجان بود و در اجرای ترانه‌ها و موسیقی مردمی آذربایجان و در اجرای نقش‌های متنوع در هنر تئاتر با آوازخوانی ایفای نقش نموده‌است. در اجرای ترانه‌های آذربایجان کمال مهارت و استادی را دارا بوده و بیش از ۶۰ سال از عمر خود رادر اجرای ترانه‌های اکثر ملل سپری کرده‌است.

 
رشيد بهبودف

بهبودوف با ابداع شیوه جدیدی در آوازخوانی علاوه بر اینکه به شهرت فراوانی در بسیاری از کشورها دست یافت بلکه بسیاری از خوانندگان ترک‌زبان بعد از او به تقلید از شیوه وی پرداختند. بهبودوف در زمانی به عنوان سفیر به بعضی از کشورهای دنیا سفر کرد و در آن‌جا به اجرای انواع اپرا و آواز به زبان بومی آن محل یا به زبان ترکی آذربایجانی پرداخت.

عنوان هنرمند مردمی اتحاد جماهیر شوروی بزرگترین افتخاری بود که می‌توانست به یک هنرمند در شوروی داده شود. اما دولت شوروی ابتدا این جایزه از وی دریغ داشت. آنها پذیرفتند که رشید خواننده بزرگی است اما گفتند که وی تنها خواننده پاپ است نه اپرا. اما رشید تنها خواننده پاپ نبود و نقشهای بسیار پیچیده‌ای در اپرا اجرا می‌نمود. همان‌گونه که در نقش بالاش در اپرای سویل نشان داد و سرانجام به خاطر این کار جایزه یادشه را گرفت که برای هنرمندان آذربایجانی یک اتفاق غیرعادی بود چون عموماً این لقب نصیب هنرمندان روسی می‌شد. بسیاری نیز معتقد بودند که او ترانه‌های روسی را به مراتب بهتر از خوانندگان روس اجرا می‌کند.

فرزند وی رشیده رشید راه پدر را ادامه می‌دهد.

آهنگ‌شناسی

  • آنا Ana (مادر)
  • آذربایجان Azərbaycan (آذربایجان)
  • کوچه‌لره سو سپمیشم Küçələrə su səpmişəm (کوچه‌ها را آب‌پاشی کرده‌ام)
  • باکی Bakı (باکو)
  • آیریلیق Ayrılıq (جدایی)
  • سنه‌ده قالماز Sənə də qalmaz (برای تو هم نمی‌ماند)
  • باهار سنسیز Bahar Sensiz (بهار بی‌تو)
  • عزیز دوست Əziz Dost (دوست عزیز)
  • قارانفیل qaranfil (میخک)
  • قیزیل اؤزؤک qizil uzuk (انگشتر طلا)
  • لاله لرLalələr (لاله‌ها)
  • باکینین اولدوزلاری Bakının Ulduzları (ستاره‌های باکو)
  • آذربایجانیم Azərbaycanım (آذربایجان من)
  • گؤزلیم سنسن Gözəlim Sənsən (زیبای من تو هستی)
  • آلاگؤز Alagöz (شهلا چشم)
  • ریحان Reyhan (ریحان)
سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 9:7 ::  نويسنده : علي
 
 
شوکت محمدوا

شوکت محمدوا
اطلاعات شخصی
متولد ۱۸ آوریل ۱۸۹۷(1897-04-18)
تفلیس, اکنون گرجستان
مرگ ۸ ژوئن ۱۹۸۱ (۸۴ سال)
باکو, جمهوری آذربایجان
سبک موسیقی اپرا
سال فعالیت ۱۹۱۲–۱۹۴۰دهه

شوکت محمدوا با نام کامل شوکت حسن قیزی محمدوا (به ترکی آذربایجانی: Şövkət Həsən qızı Məmmədova)‏ (زاده ۱۸ آوریل ۱۸۹۱ در تفلیس — درگذشت ۸ ژوئن ۱۹۸۱ در باکو)یک خواننده اپرا و مدرس موسیقی آذربایجانی بود.[۱]

شرح حال

شوکت محمدوا از خانواده‌ای آذربایجانی در تفلیس پایتخت کنونی گرجستان به سال ۱۸۹۱ زاده شد. پدرش در ۶ سالگی متوجه استعداد هنری وی شد و از سال ۱۹۱۰ سعی در آموزش شوکت در آکادمی‌های موسیقی به صورت علمی داشت. تا جایی که با کمک مالی نیکوکار آذربایجانی زین‌العابدین تقی‌یف جهت تحصیل اولیه تفلیس را در سال ۱۹۱۱ به مقصد میلان و آکادمی موسیقی میلان ترک کرد.[۲] بعد از یک سال به دلایل نامعلومی حمایتی از وی نشد و شوکت محمدوا مجبور به بازگشت به تفلیس شد. اندکی بعد در سن ۱۵ سالگی وارد تئاتر تقی‌یف باکو شد و اجرایی با عزیر حاجی‌بیگف و همسر حاجی‌بیگف داشت. به دنبال آموزش در باکو، راهی آکادمی ملی موسیقی چایکوفسکی شد. درآنجا با رینولد گریئر آهنگساز روسی همکاری داشت. وقتی گریئر علاقه شوکت محمدوا به موسیقی آذربایجانی را مشاهده کرد، شوکت را با خودش به قره‌باغ برده وی را با تعدادی از نوازندگان موسیقی مقامی آنجا آشنا کرد. بعدها رینولد گریئر در سال ۱۹۳۴ میلادی، آهنگ معروف "شاخ سنم" خود را براساس تجربیات خود به شوکت محمدوا تقدیم کرد.

شوکت محمدوا در سال ۱۹۱۵، در حالی که مشغول تحصیل در کنسرواتوار کیف بود، به ازدواج یعقوب لوبارسکی یک مهندس، که او را در میلان سه سال پیش ملاقات کرده بود، درآمد. در آن موقع محمدوا در حدود سال‌های ۱۹۲۱ بدین طرف خواننده مشهور اپرا شناخته می‌شد و تورهای موسیقی را در شهرهای سن پترزبورگ، تفلیس، تبریز، مسکو، پاریس و میلان به اجرا درآورد.

حرفه

شوکت محمدوا از سال ۱۹۲۳ شروع به نوشتن و انتشار نُت‌های موسیقی کرد، سپس تحصیلات خود را در دانشگاه دولتی فرهنگ و هنر آذربایجان که دانشگاهی در زمینه آموزش موسیقی، هنرهای تجمسی، تئاتر و سایر رشته‌های زیرشاخه هنر در باکو می‌باشد، ادامه داد.سپس تحصیلات پایانی خود را بین سال‌های ۳۰-۱۹۲۷ در میلان به اتمام رسانید و بعدها رهبر گروه آواز آکادمی موسیقی باکو شد. جایی وی تا پایان عمرش مشغول آموزش هنر موسیقی به جوانان بود.

سه شنبه 12 شهريور 1392برچسب:, :: 8:43 ::  نويسنده : علي
 
 
علیمردان بیگ توپچوباشوف
معاون مجلس دومای اول امپراطوری روسیه در سال ۱۹۰۶
مشغول به کار
۲۷ آوریل , ۱۹۰۶ – ۲۱ جولای , ۱۹۰۶
وزیر امور خارجه جمهوری دموکراتیک آذربایجان (ADR)
مشغول به کار
۶ اکتبر , ۱۹۱۸ – ۷ دسامبر ۱۹۱۸
قبلی محمد حسن حاجینسکی
بعدی فتحعلی خان خویسکی
رئیس غیابی مجلس جمهوری آذربایجان
مشغول به کار
۷ دسامبر ۱۹۱۸ – دسامبر ۱۹۱۹
اطلاعات شخصی
تولد ۴ مه , ۱۸۶۲
تفلیس, امپراطوری روسیه گرجستان (کنونی)
مرگ ۸ نوامبر, ۱۹۳۴
پاریس, فرانسه
احزاب سیاسی حزب اتفاق‌المسلمین
مستقل
همسر(ان) پری ملکوا
فرزندان علی اکبر توپچوباشوف
پیشه وکیل
دین اهل تسنن

علیمردان بیگ توپچوباشوف یا علیمردان علی اکبر اوغلو توپچوباشوف (ترکی آذربایجانی: Əlimərdan Topçubaşov; مه ۴, ۱۸۶۲, تفلیس – نوامبر ۸, ۱۹۳۴, پاریس) سیاست مدار، وکیل، وزیر امور خارجه برجسته و رئیس پارلمان جمهوری دمکراتیک آذربایجان بود. وی اولین حزب اسلم گرای روسیه را با نام حزب اتفاق‌المسلمین در نیژنی نووگورود تاسیس کرد. و سابقه راه یابی به مجلس دومای قانونگذاران امپراطوری روسیه را در کارنامه خود دارد.

درباره وبلاگ

با سلام و ادب خدمت شما سروران گرامي و عزيز . هدف من از ايجاد اين وبلاگ معرفي و شناساندن اصالت ريشه فرهنگ سنن بزرگان مشاهير و آثارباستاني شهر و روستاهاي اقوام متمدن آذري و ترك زبان مي باشد . ضمنآ بدون هيچ وابستگي به جناح و حزبي مديريت ميشود . خواهشمند است نظرات ارشادي خود را جهت هر چه بهتر شدن وبلاگتون ارائه فرمائيد . منتظرتون هستم . با سپاس
آخرین مطالب
نويسندگان


آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 265
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 274
بازدید ماه : 1658
بازدید کل : 202446
تعداد مطالب : 1076
تعداد نظرات : 118
تعداد آنلاین : 1



ابزار نمایش عکس تصادفی